பணம் பேசுறேன் (244)

 

சமூக அந்தஸ்தைக் கொடுக்குற பொருளே ஆதிப்பணமா மாறுனுச்சுண்ணு பொருளாதார அறிஞர் கெர்லோஃப் முன்வெச்ச கோட்பாட்டை வரம்புக்குட்பட்டு ஆதரிக்கலாம், பொருளாதார மானுடவியலுக்கான கோட்பாடுகளின் தொகுப்புல இந்த கோட்பாட்டையும் சேர்க்கலாம்னு சொல்ற பொருளாதார அறிஞர் பால் எயின்சிக் இறுதியா இந்த கோட்பாட்டைப் பத்தி என்ன சொல்றாருண்ணு இப்ப பாப்போம்.

11. தகுநிலை அடையாளச் செயல்பாடு மூலம் பணத்தின் தோற்றம்:

ஆதிப் பணத்தின் தோற்றமும் பரிணாமமும் சமூகத்துக்கு சமூகம் மாறுபட்டிருக்க வேண்டும், அதுனால ஆதிப்பணத்தின் தோற்றத்தைப் பத்தி பொதுமைப்படுத்துவது எப்போதுமே ஆபத்தானது தான்.

ஒரு எச்சரிக்கையான அறிஞர் யூகத்தின் துறையில இருக்கும்போது எப்போதும் கருத்தில் கொள்ளவேண்டிய சந்தேகங்கள் இல்லாம கெர்லோஃப்பின் எழுத்துக்களில் இந்த விஷயத்தில் பல திட்டவட்டமான அறிக்கைகளா இருக்கு. அறிஞர்கள் ரொம்ப குறைவாகவே உறுதியாகத் தெரிந்துகொள்ள முடியும் என்பதை உணரும் நிலையை,  கெர்லோஃப் ரொம்ப காலத்துக்கு முன்னாடியே எட்டியது ரொம்ப சிறப்புக்குரியது. ஆனால், நாம எல்லாருமே நமக்குப் புடிச்ச கோட்பாடுகளால் மயக்கப்படுறதுக்கு ஏத்தவர்கள் தான், அதுனால நமது மிகைப்படுத்தல்களை சரிசெய்து நமது கோட்பாடுகளை சரியான கண்ணோட்டத்தில் முன்வைப்பது நமது விமர்சகர்களின் பொறுப்பாகும்.

ஒரு வகையில், கெர்லோஃப்பின் கோட்பாடு உண்மையில் தவறானது என்று நிரூபிக்கப்படலாம். பணத்தின் அலங்கார தோற்றம் குறித்த தனது வாதத்தை ஆதரிக்கும் போது, நாணயங்கள் கூட முதலில் மரியாதை மற்றும் கண்ணியத்தின் அடையாளங்களாக இருந்தன, மாறாக தரம் தாழ்ந்த பண்டமாற்று வழிமுறைகளாக இல்ல என்று அவர் வலியுறுத்துறாரு. வரலாற்று சான்றுகள் இந்த சர்ச்சை கருத்திலிருந்து முரண்படுகின்றன. "முந்தைய நாணயங்களின்" ஆரம்பகால வரலாற்று நிகழ்வுகளில் ஒன்றான அசீரிய முத்திரையிடப்பட்ட இங்காட்கள் செல்வமாக வைத்திருப்பதன் மூலம் வழங்கப்பட்டதைத் தவிர வேறு எந்த கௌரவத்தையும் வழங்கியதாகக் குறிக்கும் விதத்தில் எதுவும் இல்லை. லிடியாவின் ரொம்ப அடிப்படையான எலக்ட்ரம் கழிவுகள், ஆரம்பகால அறியப்பட்ட நாணயங்கள் அவை குறைந்தபட்சம் அலங்காரமாக இல்லாதவை, எந்தவொரு அலங்கார நோக்கத்திற்கும் சேவை செய்யாதவை, அல்லது உண்மையில் அவை விலைமதிப்பற்ற உலோகங்களை வைத்திருப்பதன் மூலம், முத்திரையிடப்பட்ட அல்லது வேறுவிதமாக வழங்கியதைத் தாண்டி அவற்றின் உரிமையாளர்களுக்கு எந்த கௌரவத்தையும் வழங்கியிருக்கலாம் என்று நம்புவதற்கு எந்த காரணமும் இல்லை.

இதையெல்லாம் சொன்ன பிறகு, கெர்லோஃப் ஒருதலைப்பட்சமான பிடிவாதக் கொள்கையைக் கொண்டிருந்தாலும், ஆழமாக வேரூன்றிய கிளாசிக்கல் கோட்பாட்டிற்கு மாற்றாக, அதே போல் ஒருதலைப்பட்சமான ஒரு கோட்பாட்டை முன்வைப்பதற்கான சாத்தியத்தை நிரூபிப்பதன் மூலம் ஒரு உண்மையான சேவையைச் செய்துள்ளார் என்பதைச் சேர்க்க வேண்டியதும் அவசியம். அவரது கோட்பாடு, மிகுந்த திறமையுடன் ஆதரிக்கப்பட்டு, பழமையான பணத் துறையில் பிடிவாதத்தின் ஆபத்துகளுக்கு எதிரான எச்சரிக்கையாகச் செயல்பட வேண்டும். மரபுவழி கோட்பாட்டை சரியானதாக எடுத்துக் கொள்ளும் பொருளாதார வல்லுநர்கள், மேலோட்டமாகப் பார்க்கும்போது, ​​சமமாக நம்பத்தகுந்ததாகத் தோன்றக்கூடிய மற்றொரு கோட்பாட்டை உருவாக்கும் சாத்தியத்தை நிரூபிக்கும் இந்த உதாரணத்தின் மூலம் ஒரு நல்ல பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம்.

கெர்லோஃப்பின் கோட்பாடு பொருளாதார மானுடவியலுக்கான கோட்பாடுகளின் தொகுப்பிற்கு ஒரு மதிப்புமிக்க சேர்க்கையாகக் கருதப்படுவதற்கு போதுமான உண்மையைக் கொண்டுள்ளது. அதன் வரம்புகளுக்குள்ள, அதன் செல்லுபடியாகும் தன்மை, "கேள்விக்குரிய பொருள் (அல்லது அதன் குறிப்பிட்ட பயன்பாடு) இல்லாமல் போனால் என்ன நடக்கும்?" என்ற கேள்வியில் வெளிப்படுத்தப்பட்ட பழக்கமான சூத்திரத்தின் சோதனையைத் தாங்குகிறது. பிராங்க்ளின் ஃப்ரேசரின் கூற்றுப்படி, "நவீன பணம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதிலிருந்து—ஆஃப்ரிக்காவின் பல்வேறு பகுதிகளில் யார் வேண்டுமானாலும் கால்நடைகளை வாங்கலாம், இதன் விளைவாக கால்நடைகள்—உழைப்பைக் கட்டளையிடும் சக்தியை இழந்தன".

வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், சில வகையான ஆதிப் பணம் ஒரு தகுநிலை-குறியீடாக இருப்பதை நிறுத்தும் தருணத்தில், பிற பணச் செயல்பாடுகளைச் செய்யும் அவற்றின் திறன் குறையத் தொடங்கும், அல்லது முற்றிலுமாக நின்றுவிடும்.

(தொடரும்)